(روایتی از سال‌های پیش از انقلاب اکتبر1917، در روسیه تزاری)
وقتی کلمه کارگر را می شنوی به یاد چه می افتی؟ کثیف با دست‌های سیاه؟ دست و پا چلفتی؟ اهل دزدی؟ ساده لوح؟ خداترس؟ بدبخت؟… وقتی کلمه “کارگران متحد” را می شنوی چه؟
“قدرت طبقه‌ی کارگر سازمان (یا نظم‌یابی علیه استثمار) است.
بدون سازماندهی توده‌ها، “کارگران” هیچ است.
تشکل، همه چیز است.
سازماندهی به معنای اتحاد در عمل، یا وحدت فعالیت عملی است.”
لنین(آموزگار بزرگ کارگران)- 1907
“The strength of the working class is organization.
Without organization of the masses, the proletariat is nothing.
Organized, it is everything.
Being organized means unity of action, the unity of pratical activity.”
(Lénine, 1907)
در تاریکی کارخانه‌ای که دودکش‌هایش چون دستان غول‌آسایی آسمان را می‌درید، Strike (1925) اثر سرگئی آیزنشتاین، حماسه‌ای خاموش از خشم جمعی را به تصویر می‌کشد. این فیلم، روایتی است از شکاف عمیق میان آنان که با دستان خالی زندگیشان را می‌سازند و آنانی که از پشت میزهای منبت‌کاری‌شده، رگ‌های حیات جامعه را در دست می‌فشارند. در این قصه، کارخانه نه صرفاً مکانی برای تولید، بلکه جهانی کوچک از تقابل‌های بنیادین است: نیروی انسانی در برابر ماشین‌های بی‌روح، عرق پیشانی در برابر سردی حساب‌ها، و همبستگیِ جوشیده از رنج در برابر توطئه‌های تنیده از طمع.
داستان با خودکشی کارگری جوان آغاز می‌شود؛ روحی که زیر فشار اتهام ناروا و بی‌عدالتیِ سیستمِ بی‌رحمانه، پاره می‌شود. این مرگ، جرقه‌ای می‌شود که آتشِ خفته در سینه‌های کارگران را شعله‌ور سازد. اعتصاب، نه یک تصمیم از بالا، بلکه فورانی ارگانیک از دل توده‌های خسته است؛ گویی رودخونه‌ای ساکن که پس از سال‌ها مهار، سدّ ظلم را می‌شکند. آیزنشتاین با نگاهی شاعرانه، این تحول را از طریق تضادهای بصریِ خیره‌کننده روایت می‌کند: دست‌های زخمی کارگران در برابر انگشتان پُر مدیران؛ فضاهای تنگ و تاریک سکونتگاه‌ها در برابر دفاتر روشن و جادارِ صاحبان قدرت؛ و حرکات هماهنگ و منسجمِ کارگران در برابر عملیات حساب‌شده و بی‌رحمِ سرکوب‌گران. فیلم، دینامیکِ قدرت را نه از طریق دیالوگ، که با زبان خالص تصویر و مونتاژ آشکارا سیاسی می‌کاود. هر کادر، گواهی است بر ساختار سلسله‌مراتبیِ جامعه: کارگران در قاب‌های شلوغ و افقی (نماد جمع و برابری)، در حالی که مدیران و مأموران در قاب‌های عمودی و ایستا (نماد سلطه و ثبات نسبی قدرت) ظاهر می‌شوند. سرکوب نهایی اعتصاب، با تصاویری حیوانی و وحشیانه (سربازان به‌سان گرگ‌های گرسنه، یا تیربارها به‌مار افعی‌های فلزی) به تصویر کشیده می‌شود؛ تمثیلی هولناک از اینکه سیستمِ حاکم، برای حفظ منافع خود، از هر ابزارِ غیرانسانی‌ای بهره میبرد. با این حال، پایان فیلم، با گره‌زدن سرنوشت کارگران به کشتار بی‌دفاع گوسفندان، این پیام را نه به‌عنوان ناامیدی، بلکه به‌مثابه بذری برای قیام‌های آتی ارائه می‌دهد: خونِ ریخته‌شده، زمینِ مبارزه را برای رویش‌های بعدی حاصلخیز می‌سازد.
Strike، نه تنها مستندی از یک رویداد تاریخی، که تجسمی شاعرانه از تولد آگاهی جمعی است. آیزنشتاین نشان می‌دهد که چگونه شرایطِ مادیِ سخت و بی‌عدالتیِ روزمره، می‌تواند توده‌های منفرد را به جسمی واحد و آگاه تبدیل کند؛ جسمی که درد مشترک، استخوان‌بندی آن و خشم جمعی، خونِ روان در رگ‌های آن است. این فیلم، سرودِ جاودانِ مقاومتِ انسان در برابر ساختارهایی است که او را به ابزاری بی‌جان تقلیل می‌دهند؛ یادآوری می‌کند که هرگاه چرخ‌های سودجویی و سلطه، بر جانِ انسان بچرخد، زمزمه‌های اعتراض، به‌زودی به طوفانی تبدیل خواهد شد که تاریخ را با خود می‌روبد.
دانلود فیلم اعتصاب STRIKE ۱۹۲۵ بهمراه زیرنویس چسبیده فارسی کیفیت 1080P
Strike (1925)
تاریخ اکران: N/A
ژانر: Drama
کارگردان: Sergei Eisenstein
سه فیلم مشهور کارگردان: Ivan the Terrible, Part II: The Boyars' Plot، Battleship Potemkin، The Storming of La Sarraz
بازیگران مطرح: Maksim Shtraukh، Grigori Aleksandrov، Mikhail Gomorov، Ivan Klyukvin، Aleksandr Antonov
نقد کوتاه (به انگلیسی)
Workers in a factory in pre-revolutionary Russia go on strike and are met by violent suppression.<br><br><em>Down with autocracy! Long live the democratic republic!</em>
امتیازها:
- Internet Movie Database: 7.6/10
- Rotten Tomatoes: 100%
