کشورهای استعمارگر با حضور درمستعمره‌هایشان بدونه استثنا ساختار اجتماعی این مستعمره‌ها را تغییر می‌دهند. تغییری که برآورنده منافع استعمارگران است. از جمله: شکل دادن محله‌های جدا برای زندگی مهاجرینِ استعمارگر، پرکردن بازار‌های بومی از کالاهای خارجی که صنایع کشور هدف توان مقابله با آن را ندارند؛ و ایجاد قشر خاصی از جامعه مستعمره که در قبال ارایه خدمات به استعمارگران جایگاهی می‌یابند که خود را جدای از باقی مردمان می‌بینند. اگر چه ایران به صورت مستقیم مستعمره قرار نگرفت. اما حضور دوره‌ای استعمارگران در جنوب همان شرایطی که در بالا به آن اشاره شد را در مناظق نفتی جنوب برقرار کرد.
فیلم‌های امیر نادری با حضور در این فضا سعی دارد علاوه بر آن پیام اصلی‌ش فضای اجتماعی آن دوران جنوب را به تصویر بکشد. شاهد کلام حضور کالای نا متعارف سازدهنی در فیلم سازدهنی است که شرایط بیگاری کشیدن را برای دارنده این ساز دهنی ایجاد کرده بود. و یا کار کردن امیر و واکس زدن کفش‌های خارجی‌ها در جنوب نمونه هایی از این به تصویر در آوردن حضور عاملی خارجی است.
اما هدف فیلم‌های امیر نادری تنها به تصویر کشیدن این فضای اجتماعی نیست. محتوای این فیلم‌ها انسان را به برخاستن دعوت میکند. برخاستنی که پیش از آنکه علیه شرایط ظالمانه اجتماعی باشد شورشی است علیه خود. امیر نادری صحنه‌هایی را بر روان مخاطب میکوبد تا پیش از هر چیز انسان به این فکر کند به چه قیمتی حاضر بر پذیزش ظلم است؟ به راستی زندگی واقعی چیست، چند صباحی را بی دردسر سر کردن به بهای سر تسلیم فرود آوردن در برابرِ زورگویی یا لذت شیرین شورش را چیدن به بهای به بازی گرفتن مرگ؟
فیلم تنگسیر یکی از شاهکارهای امیر نادری است که به حق می‌تواند تا مدت ها انسان را به فکر وادارد و رویکردش را به زندگی تغییر دهد. این فیلم نیز در فضای جنوب ساخته شده که علاوه بر تداعی شجاعت‌های رئیس علی دلواری در برابر انگلیسی‌ها نشان می‌دهد که چگونه آن رشادت‌ها در بین مردمان ریشه دوانده و کماکان یاران رئیس علی راهش را ادامه می‌دهند.
دانلود فیلم تنگسیر Tight Spot 1973 با کیفیت DVDRip
سلام
بله! فیلم خیلی خوب و عالی و روحیه بخش بود.
اما نمیشه گفت که فقط روحیه بخش بود، چون حرف های خوبی هم میزنه.
مثلا اینکه اگر شرایط مبارزه ضد ستم گری بین مردم وجود داشته باشه، افراد پیشرویی مثل شیر محمد میتونن روشن کننده آتش مبارزه باشن. مبارزه “شیر محمد” که اول فیلم “زارمحمد” بوده! بر اساس ظلمی که به خودش شده شروع میشه و حالت انتقام فردی داره، اما چون اون ستمی که به زار محمد روا داشته شده یه بخشی از یک ستم اجتماعی بوده باعث میشه مبارزه زارمحمد قدرت بگیره و به یه مبارزه ی برزگتر اجتماعی تبدیل بشه. مبارزه ای که علاوه بر زارمحمد که قدرتمند و شجاع داری سابقه ی مبارزاتی هست، به امثال اسماعیل و نگهبان خانه ی سید و همه ستم دیدگان فرصت میده که نقش خودشون رو در مبارزه بازی کنن. مهم نیست که خود زارمحمد قصد داره انتقام شخصی بگیره، بلکه این مهمه که ستمی که به زار محمد رفته، ستمی هست که به اکثریت جمعیت بی چیز و فرودست روا داشته شده. اگر این نبود زارمحمد کاری از پیش نمی برد. و فیلم هم به چنین فیلم خوبی تبدیل نمی شد. مبارزه علیه این ستم اجتماعی و طبقاتی هست که زار محمد رو از یک “قهرمان”، به یک “پیشرو و پیش قراول” تبدیل می کنه.
کاش به جای مشغولیت دایم ما به کلیپ ها و تصاویر چند ثانیه ای اینستاگرامی، به جای دیدن سریال های ایرانی و خارجی ای که امروز خیلی مد شده و محتواهای ضد طبقلاتی دارن آدم وقتش رو روی دیدن چنین فیلمی بزاره.
ممنون از “سینمای کارگران”.