اخراج و سفرۀ خالی، کارگر موقت و امنیت شغلی، نولیبرالیسم و هجوم سرمایه، اگر کارت تنها همین‌ها را به تصویر کشیده بود، تماشا کردنش چندان هم نمی‌ارزید. صفی از کارگران متحد در پشت سبدهای خرید به خط شده، فریادکشانْ دست در دست یکدیگر به سمت پلیس ضد شورش هجوم می‌بردند تا راه خویش را به درون فروشگاهی باز کنند که چند روز پیش دسته جمعی به عنوان کارگران موقت از آن اخراج شده‌اند، این تصویری است که دیدن این فیلم را لذت‌بخش می‌کند. کارت تنها روایت‌گر استثمار وحشیانۀ سرمایه‌داری نیست، پیش از آن، نبرد کارگران متحد است که به تصویر در می‌آید.فیلم سینمایی سبد خرید (کارت) محصول سال 2014 روایتی از یک داستان واقعی در کرۀ جنوبی است: اخراج دسته جمعی کارگران موقت یک فروشگاه بزرگ به اتحاد و ایستادگی کارگران منجر می‌شود. سرمایه‌داران ابتدا از تفرقه‌افکنی میان کارگران، به‌ویژه کارگران موقت و دائم، برای شکستن اتحاد کارگران آغاز می‌کنند، سپس به تطمیع بخشی از کارگران روی می‌آوردند و در نهایت برای سرکوب کارگران متحد دست به دامن دولت و پلیس ضد شورش می شوند. روایتی آشنا برای کارگران که با هنرمندی بی جی یانگ به یک درام کارگری تبدیل شده است.فیلم وضعیت از خود بیگانۀ کارگران فروشگاه و تبدیل شدن آن‌ها به آدمک‌هایی که تنها وسیله‌ای برای سود رسانی به صاحب فروشگاه هستند را در کنار مشکلات شخصی و خانوادگی کارگران روایت می‌کند. شدت بخشیدن هر چه بیشتر به کار به امید ایجاد مفری برای رفاه خانواده که هرگز هم به نتیجۀ مطلوب نمی‌رسد، تنها راه کارگران برای بهبود اوضاع نیست؛ اتحاد، ایستادگی و گرفتن به زور خوشبختی از دست کسانی که آن را به عنوان صاحب سرمایه از کارگران سلب کرده‌اند راه دیگری است که کارت نمایی از آن را نشان می‌دهد. تصویر پردازی از تناقضات یکی از کشورهای خوش‌نام سرمایه‌داری در کنار نمایشی از واقعیت زندگی و مبارزۀ کارگران این کشور به همراه روایتی جذاب از پیچیدگی‌های یک اعتصاب کارگری این فیلم را برای هر کارگری دیدنی می‌کند.
