بریتانیا از سال 1800 میلادی تا 1947 میلادی هند را به عنوان مستعمره زیر سیطره خود داشت. در میان مستعمرههای بریتانیا هند به دلیل نیروی کار ارزان و فراوانش جایگاه پراهمیتی داشت. به همین دلیل دولت و استعمارگران بریتانیایی همواره خواهان حفظ سیطره خود بر ملت هند بالاخص طبقه کارگر هند بودهاند. در طرف مقابل مردم هندوستان، به ویژه طبقه کارگرش، مبارزاتی درخشان در راه رهایی از زیر یوغ و سیطره استعمار بریتانیا خلق کردهاند.
رابطه تولیدی سرمایهدارانه در بطن رابطه هند مستعمره و بریتانیای استعماری نهفته بود، رابطهای که مبتنی بر تضاد کار و سرمایه شکل میگیرد با این خصلت خودویژه که سرمایه و نیروی کار از دو ملت متفاوت میباشند، سرمایه از آنِ استعمارگران بریتانیایی میباشد و نیروی کار از آن طبقه کارگر هندوستان.
طبقه سرمایهدار بریتانیایی علاوه بر استثمار بیحدوحصر نیروی کار هندی سعی میکند از طریق از بین بردن هویت ملی کارگر هندی، امکان هرگونه مبارزه در راه رهایی ملت هند را از کارگر هندی سلب کند. به مواردی مانند طرز لباس پوشیدن و زبانی که در محل کار باید کارگر هندی با آن سخن بگوید میتوان اشاره کرد.
روایت و داستان فیلم مصاحبه(1971) بر چنین بستری شکل میگیرد و سعی میکند با کمک گرفتن از تکنیکهای مونتاژ شوروی و نمایشنامههای برشت موقعیت را نه تنها بازنمایی بلکه آشکار کند تا از این طریق آگاهی مخاطب را دستخوش تغییر کند.
داستان فیلم مصاحبه به کارگردانی مرینال سن از این قرار است: داستان فیلم در کلکته میگذرد؛ مردی جوان و تحصیلکرده به نام رانجیت به واسطه دوست خانوادگیشان برای یک شغل پردرآمد در یک شرکت بریتانیایی معرفی میشود و تنها کاری که رانجیت باید انجام دهد این است که با لباس کت و شلوار (لباس اروپایی) در محل مصاحبه حاضر شود. اما از بد روزگار رانجیت سه ماه قبل کت و شلوارش که کثیف بوده است را به خشکشویی داده و در این مدت از ترس اینکه مبادا کت و شلوارش در خانهی نمورشان خوراک حشرات شود یا دوباره کثیف شود، اقدام به پس گرفتن کت و شلوار از خشکشویی نکرده است و روزی که او برای تحویل گرفتن لباسش به خشکشویی میرود، کارگران تمام خشکشوییهای شهر که در اتحادیه تشکل یافتهاند برای همبستگی با مبارزات زحمتکشان هند بر علیه استعمارگران بریتانیایی اعلام اعتصاب کردهاند. فیلم مصاحبه روایت تقلای دیوانهوار رانجیت است برای دست‌وپاکردن یک کت و شلوار تا از این طریق شغل مزبور را به چنگ آورد.
به دلیل متفاوت بودن مونتاژ شوروی و نوع روایت و ژست در تئاتر برشتی با اکثریت آثار هنری دیگر، و ناملموس بودن آن برای مخاطبین امروزی، در ادامه به اجمال به شرح این دو پرداخته میشود. در هر دو شیوه نامبرده هنرمند و خالق اثر سعی میکند مخاطب را وادار به تامل کنند تا از این طریق آگاهی مخاطب را دستخوش تغییر کنند و آگاهی مترقی را در وی ایجاد کنند.
در مونتاژ شوروی سعی میشود با تدوین و کنار هم گذاشتن نماهای به ظاهر متضاد در مخاطب حس و آگاهی متفاوتی را برانگیزانند، معنایی که خلق میشود در هیچ کدام از نماها به شکل منفرد و مجزا وجود ندارد. یکی از بارزترین کاربردهای تکنیک نامبرده در فیلم اکتر ساخته آیزنشتاین دیده میشود به این ترتیب که در یکی از نماها ما الکساندر کرنسکی را می‌بینیم که با حالتی متکبرانه، نمایشی و آهسته وارد کاخ زمستانی میشود، زاویه دوربین او را از پایین نشان می‌دهد تا رفتار سلطنت مآبانه او را به تصویر بکشد. بلافاصله بعد از این نما، یک کات سریع به تصویری از یک طاووس خوش‌خط‌وخال داده میشود که پرهایش را به صورت نمایشی باز کرده‌است. از نظر آیزنشتاین، کات مستقیم از کرنسکی به طاووس، این معنا را ایجاد میکند که کرنسکی هم مثل طاووس فقط یک خودنمای پر زرق‌وبرق است، بدون قدرت واقعی یا خِرَد انقلابی.
در فیلم مصاحبه مرینال سن هم بارها از این تکنیک استفاده شده، مانند جایی که رانجیت با نامزدش صحبت میکند و تصویر با کات به تصورات خیالی رانجیت سعی میکند تضاد میان خیال رانجیت با واقعیت زندگی‌اش را به تصویر بکشد . در ابتدای فیلم هم شاهد چنین تکنیکی هستیم رانجیت در فکر بدست آوردن شغل در شرکت انگلیسی و به تصویر مانکن کت‌‌وشلوارپوش خیره است و بارها تصویر به راهپیمایی کارگران کات می‌خورد در ابتدای فیلم جایی که نوز رانجیت آگاهی‌اش دستخوش تغییر نشده است دو نما در تقابل با هم هستند و گویی منافع فردی رانجیت با کنش جمعی کارگران در تضاد است و در پایان فیلم کات‌های متوالی مابین رانجیت که با سنگ به جان مانکن کت‌وشلوارپوشیده می‌افتد با کارگران اعتصابی در حال راهپیمایی را می‌بینیم تا از این طریق پیوستگی و هم‌راستابودن امر فردی و جمعی را نشان دهد. بدین ترتیب تغییر در شخصیت رانجیت هم نشان داده میشود.
ژست از منظر برشت یک کنش نمایشی است که وضعیت اجتماعی یا موضع طبقاتی را در قالب یک حرکت بدن، وضعیت فیزیکی، یا حالت چهره افشا میکند. ژست ترکیبی است از ژست بدنی(حرکت، رفتار، نحوه گفتار یا حتی سکوت) ژست اجتماعی (موقعیت شخصیت در ساختار قدرت، اقتصاد یا طبقه).
برشت در تعریفی روشن می‌گوید:
«Gestus» ژست نشان‌دهنده‌ی رابطه‌ی انسان با انسان است، یا به عبارت دقیق‌تر، یک جنبه‌ی قابل نمایش از این رابطه. یعنی هیچ ژستی خنثی یا صرفاً زیبایی‌شناسانه نیست؛ بلکه هر ژست، حامل تحلیل اجتماعی و سیاسی است.
در فیلم مصاحبه هم به کرات از ژست استفاده شده است. درخشان‌ترین سکانسی که از این تکنیک استفاده شده است سکانس پایانی است جایی که رانجیت با لباس محلی پنجابی با صورتی خندان دارد به تصور خودش که کت شلوار پوشیده و صورتش غمگین است با سنگ حمله میکند. به وضوح میتوان تضاد بین رانجیت مبارز در راه رهایی با رانجیت تسلیم شده در سازوکار شرکت انگلیسی را دید. و در نهایت باید گفت که مرینال سن کارگردان این اثر خارق‌العاده با خلاقیت منحصر به فردش توانسته‌است مکث‌هایی را روی هر ژست رانجیت ایجاد کند و با استفاده از جامپ‌کات بین قاب‌های متوالی هر ژست را به مکثی برای تامل مخاطب و درگیرکردن آگاهی‌اش تبدیل کند.
در پایان باید گفت که مرینال سن با استفاده از تکنیکهای سینمایی توانسته است که فاصله‌گذاری تئاتر برشتی را به سینما وارد کند تا از این طریق اثری جاودان خلق کند و همان‌گونه که رانجیت از فردی در خدمت استعمار و له‌شده زیر فقر و فلاکت طبقاتی به فردی مبارز تبدیل میشود، آگاهی مخاطبی را که زیر فقر و فلاکتی طبقاتی له‌شده را به کنشی مشابه با رانجیت بکشاند و در برابر ستم طبقاتی سرمایه‌داری داخلی و جهانی بایستد.
دانلود با کیفیت 720p بهمراه زیرنویس چسبیده فارسی
Interview (1971)
تاریخ اکران: N/A
ژانر: Drama
کارگردان: Mrinal Sen
سه فیلم مشهور کارگردان: And at Last، And the Show Goes On، The Ruins
بازیگران مطرح: Ranjit Mallick، Karuna Banerjee، Shekhar Chattopadhyay، Bulbul Mukherjee، Mamata Chatterjee
نقد کوتاه (به انگلیسی)
A young Indian man has been assured by an uncle that all he needs to land a lucrative job is to show up to the interview in a Western style suit, but the morning of the interview is fraught with unexpected difficulties.<br><br><em></em>
امتیازها:
- Internet Movie Database: 7.9/10
